Çarîn Baba Tahirê Uryanî

Baba Tahirê Uryanî bihar hat, hat ji bo çolê û der û deşt biharek bû, ciwanî hat, biguzeşt serê gora ciwanan lale zîl dide her li dema ku zerî têne gulgeşt Her ew ku aşiq e ji can natirse Aşiq ji zencîr û zîndan natirse Dilê aşiq weke gurê birçî ye Ku ew ji heyheya şivan natirse Gelî yaran ji feleka zalim eman e! Ev emaneke heta roja axirzeman e Layîq e eger pêsîla xwe biqetînim Lewra asîman ji min re sergiran e Ez im ew bazê spî yê Hemedanî Min li ser çiyê hêlîn bi dizî danî Bi baskên xwe difirim çiya bi çiya Bi çengên xwe jî dikim nêçîrvanî