Gilgamêş navek di dema Sumeriyan de hatiye bikaranîn û xwediyê wî navê jî berî zayînê (2650) salan de, hukmên Sumeriyan kiriye.
Navê wî Gilgamêş e ( Gil-ga-mêş)e. Ji (1000)y zêdetir peyvên Kurdî bi navê Gilgamêş hatiye çêkirin.
Ew peyvên ku navê Gilgamêş çêkirine, dîsa ew peyvana di Kurdî de bi navdêran re, bi rengdêran re, bi qertafan re, bi lêkeran re, bi paşgirên lêkeran re pêyvan çêkirine.
Gil – Mînak:
Gil, bigil, gilar,gilavî,gilberû,gilç,gilçik,gilde, gildekirin, gildema, gildik,gildir, gilêş, gilêz, gilêzok, gilgilandin,,gilgil,gilgilfiroş, gilgilo, gilgilok, gilik, gilincî,gilî,gilîbêj, gilîbûn, gilîbûyî, gilîgerîn,gilîker, gilîkir, gilîkirin,gilîvan, gilîze, gilk, gilm, gilmik, gilok,gilokbûn, gilokî, gilol, gilolbûn,gilol kirin, gilolokî, gilor, gilorbûn, gilore, gilorik, gilorkirin, gilover, giloverik, gilûr, gilwaz.
Ga – Mînak:
Ga, biga,gabelek,gabirinc, gabinêzk, gaboxe, gacik, gaçak, gaçêrîn, gaçil, gadan, gader, gadevîng, gafiş, gagulaşî, gahan, gakuvî, gal, gam, gamasî, gamêş, gamêşî, gamêşqiran, gamirî,gamirok, gamişk, gamkirin,, gamkirî, ganêr, gangilok, gangirûk, gangoxî, ganî, ganokî, gapir, garan, garanî, garankî, gareşk, garij, garis, garisê sorik, gast, gastin, gav, gavan, gavanî, gavdan, gavek, gawir, gawirbav, gazin,gayîn,gazik,
Mêş – Mînak:
Mêş, mêşa hespan, mêşa hingiv, mêşamirî, mêşa reş, mêşe, mêşebûn, mêşelok, mêşevan, mêşevanî, mêşgir, mêşik, mêşa avê, mêşa ga, mêşa reş,mêşîn, mêşînbûn, mêşînî, mêşkuj, mêşlok, mêşmij, mêştin, mêş û mor, mêşxur,mêşmorî.
Êş – Mînak:
Êş, êşa giran, êşa reş, êşa zik, êşa zirav, êşandin, êşandî, êşbir,êşdar, êşgiran, êşik, êşiyayî,êşîn, êşk, êşkêş, êşkişandin, êşkuj, êşkujtin.
Musa Aydin
Peyvên Kurdî Yên Ku Sirf Ji Navê Gilgamêş Çêbûne û Çêkirine
